சென்னையில் ஒரு மழைகாலம்?

தலைப்பை பார்த்த உடனே ஏதோ கதை, கவிதை, விமர்சனம் என யோசிக்காதீங்க. சம்பந்தமே இல்லாம நாலு நாளா சென்னைல அப்போ அப்போ மழை பெய்யுது. இதுக்கு நடுவுல மாட்டிகிட்டு ஆபிஸ் வர கஷ்டப்படும் என்போல் ஆட்களின் மைண்ட் வேர்ட்ஸ் தான் இந்தப் பதிவு.

போன வெள்ளிக்கிழமை வீட்டிலிருந்து கிளம்பரப்ப நல்லாவே மழை பெய்துகொண்டிருந்தது. 'எப்போவோ வாங்கின ரெயின் கோட்டுக்கு இப்பவாவது வேலை வந்துச்சே' என உள்ளுக்குள் சந்தோஷப்பட்டிருப்பாளோ என்னவோ, என் மனைவி "இன்னைக்கு இதை போட்டுட்டு போங்க" என்றாள். அந்த ரெயின் கோட் வாங்கிய புதுசில் போட்டுப்பார்த்திருக்கிறேன். உள்ளுக்குள் நல்லாவே கொதிக்கும். மழை வந்தால் பரவாயில்லை. இல்லாட்டி?

ஆனால் அந்த ரெயின் கோட் பார்க்க நல்லா இருக்கும். ப்ளாக் கலர்'ல டிராக் சூட் போல ஒரு டிசைனில் கொஞ்சம் கெத்தாவே இருக்கும்னு வெச்சுக்கங்க. அன்று கொஞ்சம் மழை அதிகம் என்பதால் ஒன்றும் தெரியவில்லை. பார்கிங்'லேயே ரெயின் கோட்'டைப் பார்த்துவிட்டு "ஒஹ் சோ நைஸ் யார்" போல பல பார்வைகள். ஆபீசுக்கு வந்து ரெயின் கோட்'டை கழட்டி விட்டு வந்து சீட்டில் உக்காந்த போது, நீ மட்டும் நனையவில்லையா என அனைவருது பார்வையும் என்மேல். கலக்கிட்டடா மச்சி என உள்ளுக்குள் சந்தோஷப்பட்டுக்கொண்டு அன்றைய தினத்தை கழித்தேன் (வேலையும் பார்த்தேங்க).

ஆனால் இன்று? மழை லேசாக தூறிக்கொண்டிருந்தது. "இன்றைக்கும் ரெயின் கோட் போட்டுக்குங்க" என்றபோது, "ஐயோ ப்ளீஸ்" என மனம் கெஞ்சினாலும், அங்க அவுட்கோயிங் வாய்ஸ் வரவேயில்லை. சரி என மேலே அந்த ரெயின் கோட்'டின் பேன்ட் மற்றும் ஜெர்கின் என அணிந்து கொண்டு நாசா விஞ்ஞானி போலத்தான் வீட்டிலிருந்து கிளம்பினேன். அங்கங்கு ரெண்டு மூன்று ஆபீஸ் கோயர்ஸ் என்போல் வந்த போது "நான் தனி ஆளில்ல" என மனதை அமைதிப்படுத்தினேன்.

ரெண்டு கிலோமீட்டர் கூட வந்திருக்க மாட்டேன். வெயில் சும்மா கொளுத்த ஆரம்பித்தது. சுற்றிப் பார்த்த போது ஒரு பய கூட ஜெர்கின் போட்டுக்கொண்டிருக்கவில்லை. ஜெர்கின் மட்டும் என்றால் ஜிப்பை மட்டும் கழட்டிவிட்டு கெத்தா வந்துவிடலாம். அதற்கும் வழியில்லை. சிக்னலில் நின்றபோது சுத்தி இருப்பவங்க எல்லாம் என்னை ஒரு பார்வை பார்த்தாங்க பாருங்க, ஒரு படத்துல ரஜினி பேன்ட் சர்ட் போட்டுக்கிட்டு சிட்டி'க்கு வரும்போது, பார்ப்பாங்களே, அப்படி ஒரு பார்வை. ஆபீஸை நெருங்கும் போது, என்னைப்போல் ஒருவர், அல்மோஸ்ட் என் லுக்அலைக் காஸ்டியுமில் வர, நண்பேண்டா, என சந்தோஷப்பட்டுக்கொண்டேன்.

பார்கிங்கில் வந்து ரெயின் கோட்'டை கழற்றினால், உள்ளே சட்டை என் வேர்வையால் நனைந்திருந்தது. ஜெர்கின் போடாமல் வந்திருந்தால் கூட இவ்வளவு நனைஞ்சிருக்க மாட்டேன். சென்னை வெயிலில் இனியும் நீ ரெயின் கோட் போடுவ?